çarpık zamanpençesini törpülüyordu şehvet ay dağlara büzülmüş geyik ürkek karanlık korkuyu gizlerken suret değiştirmiş gölgeler titrek kötülük tohumları bir kere ekilmişse tirşe sızmış mor hörgüçlü şehre beslenir gürbüzleşir dişli nefretle içten çürürken… dıştan zehrini püskürtür beşere değişime saplanmışken dizleri zamanın salkım salkım uçup giden ince değerlere yetişmez eli ki giderken ardına bakmadan ne kalır dedenin desmali ne de ninenin allı güllü fistanı çarçabuk örter toprak üstünü seni sen yapanı uçurtma olmuş kimlikler… arap ta giyer jean çinli de bir bakmışsın alabora olmuş sınırlar anlamazsın ki çarpıktır zaman ki gün gelir çok yürekte yek ser hükümdar olur bilinmez ki Mevla devranı nasıl seyran eyler gönül gençyılmaz |
İLGİNÇ,
ORİJİNAL,
GÜZEL.
ALKIŞLI/YORUM.
SELAM VE DUA İLE.