kış güneşi-ipek-sürgünoy.. bozkırların deli tayı şahlanır içimde tarla kuşlarına fısıldarım ismini kış güneşi sevginin belirsizliği kahreder bu canı yapma can/ım bir kadın kadar yalnız yüreğimde bir çocuk kadar tutkulu yaşamımsın senden kalan her nesnenin öyküsü ipekten bir şal gibi üstümde çelik halatlarla bağlanmış bu can sana sürgün ah.. anlasan… gönül gençyılmaz |
At gibi özgür ve bir okadar sadık fakat kadınlığını kullandığında tüm güçleri esir edecek kadar ütopik
adeta dev bir abide
anne olduğunda merhamet pınarı ,
sevdiğinde sıcacık ,
nefretinde ayaz ...
şiirinizde denklemini kurduğunuz gibi
Kadın olmak tüm bunlara inat ....