0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
104
Okunma
Sen ki bilinmezlerin en güzeliydin,
Bazen sever, bazen nefret ederdin.
Bilirken senle asla kavuşamayacağımızı,
Gözlerinde kaybolmayı severdim.
Acaba sevmemeli miydim seni?
Dağa taşa sordum, durdum.
Görünce bir anda yüzünü,
Cevabı sende buldum.
Belki çocukça geliyor sana,
Göremiyorsun sevgimi.
Senin hayalinle yaşadım ben,
Sende aradım kendimi.
Şiir yazmak için gece vakti,
Güzel yüzünü düşlerdim.
Şiirimi okurdum, güzel miydi acaba?
Bu düşüncelerle seni bir daha severdim.
Abartıyor muyum seni?
Yoksa sevgim gereksiz mi?
Ey insanların en güzeli,
Hiç mi görmedin kendini?
Sen beni sevmedikçe,
Ben seni seveceğim.
O güzel hayalinde,
Sürgün olmayı seçeceğim.
Yazdığım süslü kelimeler,
Bir şey ifade etmiyor.
Seni gördükçe her gün,
Kafamda şiirler dönüyor.
5.0
100% (1)
