Çatladı atlar
İşte bunlar kışın ayak sesleri
Issızlaşan; ruhun akşamlarıdır Soluklaşan koca şehrin süsleri Erkenden parlayan şamdanlarıdır Koşalım diyorsun bilinmezlere Çatladı ne atlar, yoruldum artık Bir heves salmışsın dönülmezlere Çok vardım o yöne, duruldum artık Bırak bu meçhul de beni bitirsin Sende değil beklediğim o ışık Her girifte ayrı düğüm otursun Yüreğim aklımdan zaten karışık O var ki, her şeyi bilip duyandır Eşiğim, diz kırıp ağlamak için Hayli zaman sonra sebep ayandır Mevsim gerek esip, çağlamak için Kuraklığı terket, akmak yaraşır İçinde umutlar besleyen sana İnsan ya bu, her yokluğa alışır Unut bu hayali, fırlat bir yana |
Su gibi akıp geçer zaman,
Hayaller fırlatılmaz, ben hayallerimi en güzel yere bıraktım.
Zamanın sahibine, sonsuzluğa.