Dünya bir karede, benizler renkli
Lakırdı, alimin ilmine denkli
Dışardaki, içeriden külünklü
Eski çamlar bardak olmuş efendi

Sinsi, çakal, sürümüze ilişmiş
Kemik tatlı, çoban iti uyuşmuş
Çulsuz olan bir lokmayı bölüşmüş
Varsıl bini, bire bölmüş efendi

Garibanın lükse girdi katığı
Çınar oldu bunca yılın çotuğu
Kalemlerin bize kaldı tutuğu
Cihat artık rafa kalkmış efendi

İsim yoktur, varlığıyla anılır
“Filanca da büyük adam” denilir
Gösteriş de adem hakkı sanılır
Tevazunun cılkı çıkmış efendi

Yolun sonu dayanınca mezara
Telaş düşmüş elli yıllık simsara
Bir avuç toprakmış, bildik, manzara
Şaşma işi kulda çokmuş efendi

Eğriye kul olup, doğrudan kaçan
Helale oruçlu, haramı içen
“Naçizane” demiş bir yoldan geçen
Arsızlar omuzu silkmiş efendi

Rehber ile hayata bak uzunca
Neyi benzer bir sıraya düzünce?
Kağıt bulan, birkaç mısra yazınca
Şair dönüp kitap yakmış efendi