Ukde
Taş olsa çatlardı, su olsa yanar
Kaymazdı ince yel kanatlarından İspat değil midir insanlığıma Süzülen damlalar yanaklarımdan Gecenin dibinde kalan karanlık Bu boşluğu taşırmaya muktedir Nefes kesen ılık, ılık bir darlık Dar haliyle koskocaman ukdedir Çamursuz, kumsuz, çukursuz, tepesiz Oysa bir üflesen yer ile yeksan Bir yer ki içimde kardan lekesiz Olduğu kadar da; ışıktan noksan Yalnız koyma yalnız düşünceleri Salıver çatlasın isterse kısrak Hapsedip, tuttuğum tay önceleri Şu ansa göğsümde hedefsiz mızrak |