Nakışsen, Eylül yağmurlarını sevdiren sihrinle, gri gökyüzümü, ıslak sokaklarımı aydınlık eden açtım pencerelerimi rahmete çiçeklerimin boynu doğruldu göğsüne kutluydu gelişin eş zamanlı kanatlandı semaya kuşlar uçuş uçuş sevinç sevinç tadın tuzuma tuzun tadıma eridi saçlarıma uzadı gece ve mavi nehirler gülüşün, gülüşüme nakış içini içime işledi düş değildi yangını bağıran gözlerin, ellerin tastamam, kaçışsız mumdan kayıklarımı ateşten denizlerine çağıran... Sude Nur Haylazca (Vaha Sahra) "Ve iyi bil ki, Ey Gönül! AŞK; ateşten bir denizi, mumdan kayıkla geçmektir… Şeyh Galip" |