emirle başladı
sıcak iklimlerin akışını soğuğa bıraktığı
bir mevsim
içini doğdu karanlığa hikâyesi

masmavi gözlü adamın gözde kızı
kahverengi bakışlı kadının övünç kaynağı
gözyaşı
ki
içsel
merhamet ismi


ay-na misali ruhuna yüzü
saklısız
riyasız
her duygusu akseden
asi mavi
yeşile durgun
hazanı taşıyan nehir

hiç anlaşamasa da
yosunlu hüzünler başlangıcı eylül ile
terk edilmişliğe hazırlayan kasım patılar arasında
ağarmış şiirler yazdı kırların göçen aşkına

babası olsa da göbek bağını bırakan yağmurlara
annesiydi hazırlayan karanlığa
dilinin acizliğine kurban

şimdi;
kalbinin güftesidir öyküsü
gamlı yasını tutar irtical türküler
düşen yapraklar eşliğinde
yetim

doğaç notalarda titrerken pes sesi
güftesi kayıp şarkı
ve
“ve” de kaldı ayraç
yaşadıkça
noktası yoktu zulmün
susunca zalim
tekerrüründeydi kendine zulmün

duyuramadığı
bütün ağlamaları ıssız
günahtı ahtı
aynaya hapsetti keşkeler im`i
buyruksuz




Sude Nur Haylazca