SEVGİLİYE AMA HİÇ KİMSEYE MEKTUPLAR
Kalan ölür hep
ki bazen çözümdür ölmek hele ki Aşk yolunu kaybetmişse Zihnimde yarım bırakılmış tövbelerim var yani ateşe attığım dünler yani şeytana sattığım nefesler Söz vermiştim yazmayacaktım tebessümü kesilmiş meleklerin kanatlarındaki beyazın bekaretine ki doğru ne amel defterim uygun yazmaya ne de cennetten düşmeme engel ol/a/mamış vesveseden bozma birçok bahane Tırnaklarımın içinde öpülmemiş yaralarım var yani sabırsız Ankalar yani gayri meşru durumlar Söz vermiştim kanatmayacaktım sensiz bıraktığın gecelerimin düzensiz saralı nöbetlerinde ki doğru ne bu hikaye uygun kanatmaya ne de İbrahim’in elindeki kör bıçak hani giderken unuttuğun ciğerlerimde Tenimde terk edilmiş karınca yuvaları var yani kırılmış caddeler yani yırtılmış resimler Söz vermiştim içmeyecektim bıraktığın mektupların yüzündeki her noktanın sen kokan dibinde ki doğru ne mevsim uygun içmeye ne de son dakika bültenlere düşen dili bozuk ve yasakçı genelge Dilimde isyana durmuş aşk şarkıları var yani dar kazılmış mezarlar yani detone prangalar Söz vermiştim ağlamayacaktım çaldığın bağlamanın tellerinden dökülen her hatıranın akabinde ki doğru ne sesim uygun ağlamaya ne de çırılçıplak notaların sansürlü hallerinde tadı kaçmış birkaç duble Yüreğimde intihara koşan falların açmazları var yani yağmalanmış masallar yani çala kalem umutlar Söz vermiştim beklemeyecektim yalnız bırakılmış cümlelerin ucuz kağıttan kulelerinde ki doğru ne depremin şiddeti uygun beklemeye ne de damarlarımdaki zehrin dikenli metanetinde sığındığım gölge Giderken döktüğüm gözyaşlarıma dönüp bakmadın ya ben ondan direnemedim işte ... ARŞİVDEN Özgür SARAÇ / Râzı |
Ki dogru şair bunu çok tatlı yerlestirir
Ve tebrikler