Zahiri tatsan da yetimdir mana
Uğraşır durursun yıllar boyunca
Gece ne, gündüz ne sorar durursun
Adem ne, insan ne arar durursun
Sevgiden aşkdan uzaksa gönüller
Muamma görünen! Çakma bulursun

Güneşten geceler yol verirse birgün
Bülbülün figanı başlıyor al’ a
Geceden kalandır gündüze referans
Bülbülün nağmesi dervişe sermaye.

Sanma ki aşk bedelsiz cana
Aşk bardağına konarken arar
Kırıksız sağlam çatlaksız bir canı
Samimiyet doğurtur sabahın tanı
Oynama balık yanarsın sonra!

Oltaya gelen dervişden bir balık
Riyasız, sevgiyle kanıyor bir çalık
Kaynayan yağdır pişiren onu
Atılan taşı gül eder meğer
Sevdiği istemez bölüşmek asla
Sevginin kitabı bölüşmez zaten
Özünde mıknatıs, şirketsiz rana.

Yalnızlık ateşi sevgiden yana
Hamlıktan pişen, pişerken olana
Gökteki yıldızdan seslenen bülbül:
’Aynada gördüm aynada kendimi
Aynada gördüm dervişden rengimi’