Anıların tesbih taneleri dizilişinin andaki sıcaklığıyla,
An olup ansızın acımasız ve ağartısız uzaklığıyla,
Gölgemleyim. Ümitlerim karanlıkta altı yöne atlandılar,
Kekremsi ve kutsanmış dilbazlıkta kalıyorum burukluğumla.

Hey orada mısın,
Büyülü manzaraları askılar mısın?

Ben oraya gelemiyorum burada da kalamıyorum,
Mekânsızlığın tımarhanesinde bir doğup bin ölüyorum.
Veremli sükût kayalıklarına çarpan sağır çığlıklarla,
Boşta kalan kayıkta dengesizleşip hiçliğe düşüyorum.

Hey orada mısın,
Lütfen adımı hatırlatır mısın?

Sevginin canını acıtıyor; tırnaklarımı gönlünün ciğerine,
Batırıyor ve bastırıyorum. İrtiltici hem de iticiliğin lobisine,
Hissizliğin sessizliğinde parmak uçlarımda hatıralarla sızıyorum.
Zihnimi canhıraş feryatla yapıştırıyorum aşk zehrine.

Hey orada mısın,
Zihnimi zihnine yaklaştırır mısın?

Ben buruda olamıyorum, orada da. Ve hiçbir yerde,
Tükeniyorum dayanılmayan tirendin tütsülü terkisinde.
Sallanıyorum içimin boşalmışlığında ağlamışlıkta,
Buz dağlarının dipsiz yarlarında yarsız umarsızlıkta.

Hey orada mısın,
Sızıların ateşinde ısıtır mısın?

Göze gelmenin halsizliğiyle göz göze gelmenin hayaliyle,
Şana dair kırk yıllık görselliğin güneşlenmişliğinde,
Şafak huzurunu yırtan ışık yangınına,
Gözlerimi kapatıp gözyaşlarımı saçıyorum enginliğimde.

Hey orada mısın,
Şafak huzurlarını kuytular mısın?

Ben oraya uzanamıyor buraya da yetişemiyorum,
Cücemişliğin bitkinliğinde ziyankâr şuurumda kayboluyorum.
Aradaki boşluklarda sancılanıp mesafelerde tembellenerek,
Saatlerce geziniyor gecelerin neminde boğuluyorum.

Hey orada mısın,
Masmavi boşluğu yaldızlar mısın?

Gönlümün mahrem sandığının fırtına yorgunluğunda aralanmış,
Kapağından zamana teslim yekpare yarının sarmalanmış,
Duygusal diriliği fışkırır. Sabrın eşiğinde nöbet tutarak,
"Hoşçakal"sız şiirlerin billur sarayını kurarım sırtlanmış.

Hey orada mısın,
Yekpare aşkın farını ışıtır mısın?

S. Edip Yörükoğlu