ERİYEREK IŞITAN MUM TILSIMISevgi taneciklerinde binlerce ışıldayış Sevdayı öğretmenin zaman diriliğinde eprimiş Gülüş panayırında ruhumu çimdirip Bilgiye yağan ince kar tazeliğinde ki diriliş. Bütün gözlere ümit saçarak yaptığın hocam, Sözün rahminde soycanlığa egemenlik değil mi? Her bir ara veriş, bekleyiş ve özleyiş Yeni bir başlangıç değil mi? Menekşe yapraklarında ürperiş ve seziş Aşkıöğrenmenin hazzında demleniş değil mi? Sen; öğretmek kadar memleket şarkıları gibi özgür Toprağın yarınlarını yoğuran yaşam ruhusun. Arzuyla giz arasında “ben” yankılarının hür İtirafların sabahlara dek aşk korluğunda ulusun. Gülerek sekip gelen kelime çağlayanlarının Kendi güzelliğine şimşek çakan bilgi dağarcığıyla Eriyerek ışıtan mum tılsımına ruhunu koyan Düneaşık olduğun kadar yarınları dokuyan Lilla rengine lavanta kokusunu işleyensin değil mi? Senden söz ediyorum; boşluğa yaşamı gergefleyen, Sen sevgiyi öğreten, sen bahtı sevgileyen Sen yüreği çözgüleyen, sen gülüşleri örgüleyen Sen gönül yarısını sezgileyen Yaşamı resimleyen ve kişiye özgüleyensin Dile benden ne dilersin… Sen öğretmensin… öğretenimsin… Dile benden ne dilersin… Sait Edip Akdağ, 20.11.2011 |
Sen sevgiyi öğreten, sen bahtı sevgileyen
Sen yüreği çözgüleyen, sen gülüşleri örgüleyen
Sen gönül yarısını sezgileyen
Yaşamı resimleyen ve kişiye özgüleyensin
Dile benden ne dilersin…
Sen öğretmensin… öğretenimsin…
Dile benden ne dilersin…
Tebrik ediyorum. Çok güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.