Duygu yaylasının esintili yüreği;
Kasımpatı çiçeklerini derme eşiğinde,
Rehavetli dermanda, dur duraksız edalarda
Gönül kehkeşanında parıltı saçanlar
Eğmez başını…

Bu devranın kasım çiseltili yağanı da,
Yeşereni de, rengi de, gönül kıpırtısı da,
Çiçeği de her şeyi
Ayrıcalığın kalbe yerleşen peltemsi sevgi buhurdanında
Sabrın yeşerttiği güzelliklerde,
Çiselemenin cimcimeliğinde hayal öpücüklerini örgüler.
Ve dönüşü olmayan bir yükselişle
Yunmanın güzelliğini tepelere taşır.

Tepelerin doludizgin irtifalı donanmışlığı
Ruha ilintisiz ilgiyle refakatsiz olarak döner.
Bu bir ruha doluştur,
Bu bir gönüle konuştur,
Bu bir yürekte kalıştır…

Yazgı olurcasına temellendiği eşikte eş olur,
Terk etmeksizin bütün demlerde…
Temenni edilen demde,
Arzu edilen tonda ve sevilen sonda
Sevdiklerinle ebedi baharlar ülkesinin
Rengârenk güzellikleriyle dolu sevinç ikliminde
Kasım güzelliğinde ve yürek sadeliğinde şahaneleşilir…

Sait Edip Akdağ