YokluğunSokakları işgal edilmiş şehirler gibi yüreğim okyanus mavisi derinliklerde boğuluyorum Limanı olmayan bir sahil kasabasında Alabora olmuş yıkık viraneyim Gül kurusu dudaklarımda sıklaştı nefesim Sindiği duvar köşesinde hicaz şarkılar mırıldanırken gözlerim Dilimin ucunda kanadı her harfim Kanatsız kuşlar gibi dolanıp durdu zihnimin kıyılarında Hapis olduğum bu taş duvarlar arasında tasarlanmış kusursuz bir cinayet gibi yokluğun Meryem Ayan |