GECE KARASIKaç fersah derinliklerinde rastladım Boğulmaya yüz tutan sıkışmış sevdama Ne yara sitem ediyor gözyaşıma Ne gözyaşım merhem oluyor korkularıma İpin ucunda asılı sensizliğin dünleri Karanlığın ağına düşmüş uzun bir gece Yıldızlar cirit atıyor Ağıt yakıyor Ay gibi çırpınan gözlerine. Düştükçe düşüyorum düşlerime Beni tutsak aldı korkularım Gecenin karasını sıyır al Kurtar beni bu t/araftan Yalnızlık ruhumu kemiriyor Papatya kokusu sinmiş her yere Kuşların kanat sesleri eksik gökyüzünde Duygularımı intihara saldım Kuşlar uçarken korkar mı anne mezar taşını mesken tutan ayyaş bedenimi otlarla örtmeliyim Hiçliğin ortasındayım Gözlerin bıçak gibi soğuk Kadeh kaldırırken yıldızlara Alev alıp yanmalıyım cayır cayır Görüntünün gözlerime verdiği zarardan feragât ettim Sildim seni gözbebeklerime çakılı suretini söktüm attım. Bir gölge gibi çöktün Her yanımı sardın sarmaladın Şimdi her yanımda kalabalıksın Ne bedenin kaldı ne ruhun halbuki Halâ zihnimin içinde dolanan bir ışıksın Rahat bırak beni Oysa ; Hayat ağlayarak can buldu Ölüm ise gözyaşlarında boğuldu Meryem Ayan |
Mükemmeldi