DELİNİN BİRİ BİR GÜN / UNUTMA DENEMELERİ II
Ah katilini öpüp durmakmış tüm yaptığım benim
Ben senin şans için sağımdan yürümeni seviyordum Gözlüğünü eteğine silmeni Fileli çoraplarınla dolmuşa binmeni Kapalı havalarda ayarı bozulan mimiklerini seviyordum Deniz kabuğu toplarken sevincini Midye yiyişini İstediğin sonla bitmeyen hikayelerin orasından burasından kesişini Sanki kanatlarını saklamış melektin Bir gün “İsmimin harflerini çıkarınca alfabede yirmi dört harf daha kalıyor idare edebilirsin” deyip gittin Anlamlıydım kot pantolonun F’ye çok yakıştığını Kolonyalı mendille özenerek silerken ayakkabılarını İncitmek istemiyor gibi tutarken çay bardaklarını Yaralarım benim ah annem olmasa hep açıktaydı Babam bilse Belli ki aklında gitmek hep vardı senin O yüzden bacağında sigara saran kadınlardan bahsedip durdun Yakamozların bilimsel açıklamasına takıldın Tanrıça oluşuna delilmiş gibi boynunun kokusuna kendini feda edenlerin ismini saydın O zamanlar sen benim darağacındaki son arzummuşsun gibi düşünürdüm Kaderin bana yazdığı kör kurşun Meğer oyalanman için önünde duran yapboz oyununmuşum Gittiğin o gün bir de İçimdeki çocuğun sesinin uğultulu geldiğini söylemiştin -ölmesin diye uçan kazı baştan izledim biliyor musun- Ne olurdu eski şişe zafer gazozuna Uzun süre kendimi intihar seçeneklerini denerken hayal ettim Hiçbiri yakışmadı üzerime yine de içlerinden en afili olanı “seni unutmayı” seçtim ………. Özgür SARAÇ / Râzı |