Ortanın Ölümü
ah o sendin
gökyüzüne bakarak ebabillerden kendine umutlar çizen nerden bileceksin ki her taşın bir bedeli olduğunu herkesin değildi bu dünya bu yüzdendi orası senin cehennemin sen doğunun sen ortanın ortada kalmışların sen katil kanatların güdümü altında bütün kalleşleri bütün umursamaz seyircileri aynı kan grubunda toplamış bütün inançların üvey evladısın yanlışlıkla büyüyen bu çağın ayıbısın sen bütün oyunlar senin üstüne oynanır bütün pislikler senin üstüne boşalır sen dikenli yastıkların bahtsız kelebeği gözlerin en yoksul kafiyesidir bastığın toprakların bütün düşlerin kanatlarına ağırdır düş kurma yıkarlar ah çocuk sen tüm acıların gelini tüm mevsimlerin cılız çiçeği çığ gibi büyüyen kavgalar arasında parantez içinde unutulmuş hüznün coğrafyası bir tünelin en uzun yalnızlığısın güneşini görmen için kim bilir kaç yıl sonrasına randevu verdiler sen kabına sıkışmış bir hayat kapana kısılmış bir çığlık sen insan hakları beyannamesine ters düşen bir çile ertelenmiş bir nefessin iteleme nefesini onu da vururlar çocuk -boran |
*** Ortanın Ölümü *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...