Yitik - 151
“- “geldi de ğaldı” deyvidiler
“gedemedi” demediler getmediğini, gedemediğini gedemeyeceğini bilmediler bilemediler Ismayılın getmek istemediğini benden başka.. hiş kimseler adımın Anşadudu olduğunu bildiğim gibi biliyodum her şeycikleri ben bitecik ben neden! . neden olcak yoğudu gedeceği bi yeri getmeye ğönlü içini mi dökdü dökmedi vallahi-billahi emme bizim köydeğinner ğibi yoğudu köyü bekleyeni.. o(ğ)lu ğızı garısı-marısı evi.. düzeni-gazanı marağ edeni kimsesi; hiş kimsesi hiş kimsesi yoğudu, işin aslı o getmemeye ğeldi yoğut da toprak çekdi zahır öl(e)ce(ği)ni biliyodu bekleyeni olmamış ki zati derdini deyviremedi asla durduk yerde “garip” deller mi adama . bana ğalı(r)sa o neye ğeldiğini biliyorudu yoğut da gader belki burası; bu köy, bizim köy..onun köyüydü burası onun atayurdu boba ocağı toprağı.. hinci mezeri, bi de Avildenin çarşağından bi mezer daşı bir de benim gibi boşa geçen ömrü.. Ismayıl bizim, bizim köylü.. hepiciğimiz gibi bu köyün i(n)sanıydı onu bağrına basmadı mı gucuklamadı mı bütün köylü” . “Allah gani gani rahmet eylesin nur içinde gönendirsin dünyaya garip geldi yitik yaşadı, garip getdi öte tarafda garip gomasın ga(y)ri mekanı Cennet ossun toprağı bol.. gabiri nurunan dolsun” . “ışıklar içinde uyusun” deyenner de oldu ne demeğise kime ne o hinci köyün goynunda uyuyoru.. . sırtlarını isdedim, yudum godum merescisi ğeli(r)se verelim deye sordum “-hiş bişiyini ellemedim mezer gazannara ben kendimden merdim soykalarını dürdüm bohçaya ğodum” yeğeni Alicik getirdi ğodu cebinde bi dünkü nekdup başka da bişiy yoğudu ha iki bozukluk, yüzzükcüler ne zaman ğeli(r)se o zaman gulp godurup boynuma asacan . “gara perde indi iki gözüme doya doya bakamadım yüzüne nüzüller mi endi iki dizine getdin de, köye gelemedin Ismayıl geldin de goyup gedemedin Ismayıl” . “-eyi gari yeter et len çocuk! bitir gari va!- ! “bitti bitti” |