Çiftçi ( 18 )
-18-
“-okuyacaksın değil mi İbrahim” kararsız kaldım, öretmen bunu belletmediydi ki, ne demem ilazım hinci, “hı hı yani “evet” d(iy)ecen de.. ya “evet” dedim diye dutar bi de okula-mokula yazarsa.. emme bobam da yollayamazsa, her zaman “böyük mesarif” derdi o zaman! da alığederler de bobamı dama dıkarsa bobam dedemden yeni ayrıldı ev yaptı emme camları bile dakdıramadı.. ya gırpık yasdığınan dıkalı ya kerpicine(n) “mezburen ortakçı olcaz dedeme” “emme öteki vereselerin gönnü olursa” ağşamları eve gelince akrannarım oyundalar bizim evin öğünde ben halı dokurdum evimizde alt tarafı yanışsız seccade altı ayda file anca anamın annacında bobamı durduk yerde mükellefiyete sokmaya(yı)n hinci” . yutkundum! yutdum sesimi unutdun ne deyceğimi gözlerim doldu adam da bin pişman oldu emme geri de dönemedi ! ben de usulca.. “-bobam bili(r)” dedim düğürcü ğelmiş gız gibi “-afferin delikanlı, tabii baban bilsin ama sen de bilmelisin, hayat senin hayatın, çalışmalısın azmetmelisin okumalısın ama okumayı istemelisin” … “okuyunca ne olmayı istiyorsun bakıyim..” içimden “hanh!” dedim “iyi ki bobam öretmiş hoca ol” demiş; iki gündür de ö(ğ)retmenin neler çekdiğini gördük, yaşadık, annadık eyicene adamca(ğı)zın elleri şişdi ağşama ğadak döğmekden sesi gısıldı söğmekden valla sahsıma ayıt düşüncemem adam gibi döğmeyi beceremeyen ö(ğ)retmen felen olmasın valla meslea ben beceremen “hörmetde gusur olmasın” get nalet ossun, görmesin gözü ıccık da dünden ötürü o değilden ö(ğ)retmene bakmadan caydım o ğüne ğadarki zevdandan usulcacık “-hoca” dedim adam bi ansıtdı! demek ki taha önşe duymamış hocayı . bazı bazı yolmaya gederkene file bobam ellerimi alırdı ellerine.. “-cumayları.. hubbaya bi çıkacan “ey cömat-ı müslümin.! ey ehvanı din” deye bi va(i)z edecen, içi titireycek cömatin hepiciğinin.. Yakıp Hoca ğibi cömatı uyutmaycan varısada yoğusada öğrenmiş bi “işgi haram”, bi de “gumar haram” tamam. . a-gapba döyüs sanki garnını doyurmuşda işgiye gumara mı ğalmış köylü adam varlık-birlik, ilim-irfan-fen “irefah”, “isdikbal”, “teknoloci” decen” “sizden sonnakıların kendi ayakları üzeride durabilmesini sağlayın” “..?” “Gur’an hu gonuda hunu deyoru, bu konuda bunu deyoru, Allah’ı azimüşşan bunu buyuruyoru, göreyin bi seni barnağıynan gösdersinner; “ülen bu ne yaman hoca, acabına ola kimin o(ğ)lu” ki desinner! bilenner tanıyannarda “(Y)Okar Tırtarlı Hacımemeto(ğ)lunun o(ğ)lu” deye deyvisinner işde bu! yeter de artar bana hety bee valla ölsem gam yemen gıvanş duyarın sennen” . “haram yemen” deycen “anaya bobaya üff dedir(t)men” “orucunuzu dutun” “namazınızı gılın” “yetim malı yemen” de(ye)cen..” derdi .. meetdiş uyandırdı beni “-o zaman okuyacaksın ibrahim,” dedi “ilk önce; ortaokula, sonura İmam-Hatıba” “-Guran Gursuna ğetcen” deye direşdim “-neden” dedi yalandan gülümsedi adam, eğildi gocaman elleriynen başımı ovşadı başım adamın elinin içinde gartopu ğibi galdı . “-Köse Emminin Abdılla(h) Guran gursunda okuyoru ben de onun gibi mazin olcan” “-Abdullahın sesi güzel mi bari” “-hu civarda onun gibi “gıraatı gözel” olan yoğumuş ku” . “herkeşler öyle deyoru” . adam; “-yok sen müezzinliği boşver, herkes müezzinlik yapabilir sen imam-hatıp mezunu olacaksın, ilahiyatı bitirmeden de sakın kürsüye çıkayım deme” dedi “.!” “tamam mı İbrahim” “evet ö(ğ)retmenim” dedim, mezburen tabi ! “metdişim mi deseydim” “bu mamir gısmı hep böyle bireş tühafdır valla sanki imam hatıbın sabısı gibi ireklam ediyo beni bobam okudacak şeyy parayı veren çalar düdü(ğü) parayı veren gidi meetdiş beey imam hatıp da okursam parayı sen mi verecen” . (hı?) .. |
Selamlar ve saygılarımla