Kalmadı
Yıllar kanatlandı uçtu elimden
Dört mevsimden kıştan başka kalmadı Bahar hangisiydi, yazın rengi ne? Saçağımda güzden başka kalmadı Bazen neyzen, bazen demdi pür sesin Keder ile meyden başka çalmadı Serap su, poyraz meltem mi verir? Girdabımdan başka liman kalmadı Mutluluk tablomda tek portre yüzün Nasibe düşünce emsalsiz hüzün Yol nedir bilmedim vallahi gözüm Kamburumdan başka düzlük kalmadı Geldi geçti hayta gençlik çağları Şu halime kah güler, kah ağlarım Gün nedir, gündeş nedir bilmem de Gülhatmimden çöpten başka kalmadı Araftayım aynaya bakmaz gözüm Kırk kaç yıldır yıkanmadı bu yüzüm Her kavgada çok badire atlattım Yaralardan başka izim kalmadı |
çünkü yaşamak,
her şeyden vaz geçmek üzerine kurguluydu.
durmadan kaybedecekti, durmadan kendini yok edecekti.
elin de bir tek güzü kalacaktı
kışı kalacaktı
ve elin de bir tek hüznü kalacaktı.
bir de mücadelesinden kalan derin yara izleri.
eyvallah Semih'can
selamlarımla