Ağladım!
Sen yoksun!
Ankara toz bulanık bu gece Hüzün yıldızları inmiş omuzlarıma Yokluğun titreterek yüreğimi Koca şehir üzerime geliyor sen gideli. Gidişine ağladım! Gecenin boşluğuna vurdum kendimi Derin düşüncelere gözyaşı döktüm Bu gece ela gözlerine isyan Yokluğunun verdiği acıyla Sabahlara kadar kıvrandım Bu gece ağladım! Kan çanağına döndü gözlerim İçim kararıyor yokluğunda Çabuk dön sevgili Serseri yalnızlık kırmadan umudumu Yokluğun kesmeden can damarımı Gel al beni bu karanlıktan Sen yoksun! Ben yaşamıyorum… |