Kırgın şiirsonsuz ve büyülü uzanışın incisinde unutulmuş yalnızlık bir gün mutlaka yangın yerinde yarım kalan şiirlerde kırgın günlerin sisli şehri.. evvelce sözlerin arifesinde aynadaki ağıdın mavi çiçeği ki, gözlerimin elasına vurur köpüklü kar yüzümün portre çizen rüzgarı titrek damlada gökyüzü serçelerle dolduğunda çığlıktır testi şarabında yağmur,gül ve eller selam eden bulutların anısında ağulu hüzün güz dalğınlığın aylak çocuğuyum tut elimi avazımın hıçkırığına kuşlar susunca düş yollarında kül ölümleri sıcak bir sığınak zamanın kekeme ıslığında sessizliğin çanıyla sararır ayrıkotları soluk soluğa kışta savrulup dururken hayat nasılsa hep yalnızsın tutanağında ömrün .... |
sessizliğin çanıyla sararır ayrıkotları
soluk soluğa kışta
savrulup dururken hayat
nasılsa hep yalnızsın
tutanağında ömrün
oldukça özgün dokunuşlar
gizemli, büyülü çağrışımlar
belki de şiir en çok bunlar demektir
kutlarım