Yeryüzünün ağrıları arttı
Yaraları kanıyor,
Kabuklardan cerahat akıyor.

İki ayaklı insan artığı
Kötülük şahı, kötülük padişahı
Hükmünü yitirdi gökkuşağı.


Âmâ değil ama körlük budalası
Sırtındaki urbada bilinçsiz teslimiyet
Soruları yok, sorgusu nasıl olsun?

Bulanık suda cennet düşler kuruyor
Renginden olmayan herkes mürted
Düşünen onun için iflah olmaz kâfir!


Göğüs çatalında tüner ahlâk bekçimiz,
Meme uçlarında büyür öfkesi
İçten içe kadın budu kıblesi!

İçine düşman, dışına düşman,
Çocuğa ve hayvana düşman
Varlığın parmak izi kadına düşman!


Rengi kuzgun siyahı,
Kirli bir siyah, kötülüğün karacası
Bitmek bilmez yeryüzüne ahmaklığı!

Kuduzu azar, köpükler taşar ağzından
Hiçbir şey mutlu edemez mutsuzluğunu
Toprak dile gelse; haykırır uğursuzluğunu!

Tavaf eder ahlâk putunu huşu ile
Küstahça muhasip kesilir olanlara
Cenneti haram kılar renginden gayrına.

Çağ onun çağı,
Çağ partizan münafıkların çağı.

Almanya / Hamburg