Şiirin başlığı yoktu,
Dize 13 yıldır kendine şiir arıyordu. Ne ise ki buluştular. Annem’in ve şehrim’in canına değsin.

i

Çocukluğumun çokluğu
"Yalan Rüzgârı" dizisine kurban gitti!
Annem için bu dediğim,
bu kurban hadisesi
büyük bir ihanet.
Annem bunu duyarsa eğer
iki kere saçı beyazlar
babam eskilere döner
uzunca bir bağırış kopar evde
yalar yutar duvarlar
uyumaya koyulur haykırışlar
örtük dudağı, derin alın çizgisi
bıyığını çekiştirir suskun ağzı
annem bavul hazırlar baba evine
şehir toparlar vasiyeti
hâl bildiriminde bulunur annem
dedemin elleri toprak kokar
babamın elleri kadife kumaşı.

ii

Taht kurulur, divana serilir üzüm
incecik bir anı düşer araya
eskilerden, göçüp gidenlerden
bir Fatiha aralar kapıları
buyur edilir Fatiha, kıraat edilerek
sonra ardından su dökülür
"Âmin" denilerek.
Cırcır böceğinin sesi artar
çoğaldıkça şehir sessizliği çınlar
cinler çizgiler çizer uykusunda
bunu en iyi komşu kadın bilir
komşu kadın uyuyun der,
sesiniz göğün kapısını çalıyor der.
Serilir güllerle dolu döşek
yastık uzun mu uzun bir gelecek
baş eğilir geleceğin huzuruna
başlar düşer uykular kuyusuna
renk, kabus, rüya, hayal kuyuları
bomboş olur bu saatte câmii avluları
hüznünü yanıyor bir rahibe İsa’ya
bir kilise avlusunda zamanı tutuyor Musa.

iii

Herkes çekildi seslerin sahnesinden
ben ve böcek kaldık geriye
böcek ha kırdı ha kıracak kabuğunu
ben iki ah çekeceğim uykuya değin
sefil bir uyku
üstümü örtecek
ay ışığı ve cinlerin çizgileri
yıldızlar koynuma dökülecek
annem babamla evlenecek
kardeşim olacak benim,
ismi ismim ile birlikte ses olacak
hayat, sabah yüklediği yükü verecek
gece bir daha alacak
dedemin elleri toprak
babamın elleri kumaş
bu sefer empirme bir kumaş
kim bilir belki de pamuk
ağzı süt kokan bebeklere
kundak bezleri satıyor diye
annem affedecek,
komşu kadın susacak
göğün kapısına kimse gitmeyecek
ben büyüyeceğimi anlatacağım
bir fesleğen çiçeğine
dert dökecek, dert işitecek
kedilerle beraber yalnız bir köşede
yediveren çiçeğinin gölgesinde
insan olup adamlar yaşatacağım
öyle adamlar ki;
gölgeleri benim yaşlılık hikâyeleri.


iv

dedem toprak kokuyor
babam bir kumaş olmuş
kumaş üstünde yaşlı dokunuş
komşu kadın susmuş
kediler nesiller doğurmuş
taht fethedilmiş
üzüm asması kurumuş
fesleğen Fatiha ister
benim yüzüme sakal dokunmuş
suya Fatiha okunmuş.