Bahçesiz rüzgarbulutun günce sevdasıyla ısırdım dudağını umudun gitgide sıklaşan sessizliğin sancı boşluğu bir kayaya tutunur gibi çığlığımın çocuk ağlayışı gülümse topla çelikten susmalarımın nasırlı dilini korkunun tipiye tutulan çiğdemi ışığın küçük gölgesiyle arıyorum kendimi beklemenin payına düşen gök durakları yıldızlı gülün kokusunda düş parçacığı mor bir gerçek ağulu talan bahçesiz rüzgar kuş bozgunu nehirle dolaşıyorum uslanan nota ve kimsesiz yıldız içimin ayaz kalabalığı hani karanlığa tok sızıyla bilenen avuçların selam yaprakları bir orman gürültüsü sesim/ sesim duvaklı yol binlerce iklim doğuran ... |
Bismillah!..
Sırlı bir dehlizin içinden seslenir gibidir hep Tesbih şiirleri..
Semboller, mataforlar ve bolca anlam ritüelleri..
Deneyimler sonucunda oluşmuş subjektif bir dünya,ya da bir hayal ürünü, ya da her ikisi ile harmanlanmış bir duygu ..Kim bilir?..
......
Umut
ve yalnızlık
ve daralan bir sessizlik
ve sessizliğin içinde boğulan bir çığlık..
_ve şahdamarına dizilen düş parçacıkları_ ve hiçbir mısrada heba edilmeyen tutku ve ôzlem..
"Umut insanın memleketidir"
dedikleri gibi..kanadı kırık hayaller bile göç ediyor oraya..
ve suskunluk
ve sessizliğin cenderesi
ve tek'başınalığın tiryakiliği..
iç çeken dağ yalnızlığı
kalabalık üşümeler ve şiire sarılmalar..
kat kat
kendine mektup yazar gibi,
dönüp dönüp akar gibi uzak iklimlere..
_kaç ömürdür vuslat
_anlatmak kaç satır,kaç dize ve kaç şiirdir alışmak?..
ve karanlık anlar..
anların bir kara bulut gibi üstümüze çöreklendiği, grinin ve siyahın tangosunda ruh tutulmaları..
ve rüzgar sayıklayan mum çiçeği
yeşilliğine vurgun bahçeler ..
onun kokusunu getirmeli rüzgar
ılgıt ılgıt..ılık ılık!
okşamalı dalları
ve karşılamakla başlamalı aşk..
yeniden.
gelmeli beklenen
duvağını açıp yeniden uyanmalı şehir
iklimler değişmeli
gün doğmalı seslerin üstüne
renkler birbirini selamlamalı yeniden.
esenlikle dolmalı sabahlar..
......
Güne güzellik katan değerli şiirdaşımı
İçtenlikle kutluyorum..
Tebessümle.