OYSA BEN SAÇLARINI ÖRERKEN KONUŞABİLİRDİM KADINIM
Aşk
Elmaya ilk kimin uzandığını unutmaktır kadınım . Ben en çok gecenin üçünü severim kadınım En çok o vakitlerde çünkü masallara inanası geliyor insanın . Köküne kıran girsin o sokağındaki lambanın kadınım Yer bulamasın yatacak Ben uzakta seni özlerken o balkonuna eğilip neredeyse sigaranı yakacak . Şu en üstteki düğme kadınım fazla mı sıkı kapanmış ne Hayır kendim için istiyor değilim yağmur orandan da öpsün diye yeminle . Sevemiyorum beyazı kadınım o var çünkü üzerinde tüm ölenlerin İnanmıyorsan gir dolaş içinde düğünlerin ve cenazelerin Beyaz diyorum güzel olsa gökkuşağı kadınım onu da almaz mıydı koynuna . Noktalama işaretlerini bile kadınım boş bir yerine itivermişsin Nasıl bir bavulmuş Allah aşkına Kaşla göz arası gölgemi bile ikna edip bir köşesine iliştirmişsin . Oysa ben kadınım çok güzel -ve uzun- sarılabilir saçlarını örerken konuşabilirdim . Bazı şairler kadınım doğru düzgün ölmeyi beceremez de satırların arasına saklanıp ağlarlar uzun uzun Biliyor muydun? Özgür Saraç/Râzı 200822denizli |
Dertlesilebilr mi, yaklaşırsan yarından?
Zaten en uzun mektubu yazmak gibidir...
Soylemediklerine dil bulmak gibidir.
Çok saygımla Şairim.