düş morurüzgarı sinen kokunun düş moru cılız ışığın çekingen gülüyle bahçeler uydurdum yollar bekledim göğün susuz turnasıyla ahreli yalnızlığa dil burkuldu bir yıldız ırmak ucuna sonra uyumayan kalemin serinliğiyle sesi kulaklarımda dizeler eskittim yeni bir şiire sancıdı yaşamın sıcağı nasırlı ateş gözyaşımın mavisi damlaların perçemleştiği kızgın güzellik susmanın tohumu ellerimde büyüyen ağaçların çocuk çığlığı sus derinliğin soluğunda buğu atı bir ıslıkla dağılan saçlarım akşam bulaşığı duvarlarda küflü gölge uyanmalı seçmeli yakınları esmer elleri kuş işlemeli ay dudağında tanıdık renkler sürekli dokunan ağrılı öpüş yarım gülüşlü kırılışlarda büyüyor göğe bakan kanatlar ölürken bir menekşe ninni güneşiyle hayret bir notayı sulara uyanmalı yüzümde yorgun halkalar ..... |
Ellerimi sordum
Yoktular
Kelimelerle anlam
Bu benim meram
Çok saygımla Şairim.