Osmoz Tavşanı
Su, kelimenin çatlağına sızar
húvel lüzum eder ve deriye değmeden akar yazmazsam iki türlü susuyorum birinde, su içince kendime gelmişim insan beni yanıltmadı küskün parmaklarıyla eşsiz yollar gelişigüzel yapılmış kaybolmak nesneyi unutmuş gibi uyur biri geldi kapıyı açmadan esnedim gecenin tekin olmayan gücünü böyle ağzımı açarak korkutmak çocukça bir düşünüş galiba su kokan sevgilim ara sıra susuzluk konuşur onu çok göresim var yazık, hava düşüncesizce puslu severken hava akımlarına güvendim biri şiir dilekçedir diyor ironiden kar yağışı çıkarmak osmoz kanununa tabi |
Düşündürdü şiir👏👏👏