İzmaritin sekiz yeni yeşil ışığından yazıyorum
Bir yedi kucağında biri işe yaramıyor
Dişinin değerini göstermiş
Kalaycıda ağzınla değişmiş bakır
Bakırından parlayan usanç
Piyale Pasajına gitmemiş hırkan
Sen eski bir yarın
Ben keşkül arkası
Sıfat toplamımız somurtuk
Bir kırılma yaşandı
Üstelik izahı göz hizanda parçalanan
Filin dilinde dirilse
Sandalyede oturan fil dişinin
Gölgesi şimdi derinlerde
Bir boy aynasında güneşe benziyorsa
Limonun
Bir meyve olarak doğana ekşiyerek bağlısın
Yüzün tuzlu, gereksiz
Bunu ben bir de öfken biliyor
Yahudan iltifat almış duvarı kalbinde taşıyorsun
Manav tuzunu alsa
Bir gölgen dolusu hıyarı alkışlardık
Köylü inancım gereğince
Bir tacı ötmek üzere aklına soktum
Değer miydi diye soran
Bir güvercin yarım kaldı
Duvarında sevimsiz bir guguk