Umutsuzluk şiirigelir umudu olsa kalkardım ayağa elimle koyardım gri bulutlar arasına maviyi güneş gösterirdi yüzünü o zaman dağların arkasına gizlenen bir köy gibi saklamazdın beyaz ev yüzünü duman çıkardı bacandan dostlar yürürdü taşlı yolunda gelir umudu olsa gözlerim de gülerdi umurunda olmazdı evin önüne çekilen güzel manzarayı yerin dibine çeken yersiz çadır seni arardım evlerin arasındaki yolda, çeşmede salkım söğüt altında, ellerin uzanmış suya suyu yudumlarken yada serperken arkadaşının yüzüne yanından geçerdim bende iki testi suyla can bulurdu yorgun kollarım hayali de olsa resmini yapardım en güzel günleri eklerdim arkana öyle yorgun, mutsuz bakmazdı gözlerin çocukluğundaki gibi ışıl ışıl bakardın sahi nasıl yenir derdin bu şeftali sevdiğinin yanında ağzını şıpırdatmadan usulca olsaydın şurada yanımda mutlu, özgür eskisi gibi al al yanakların, sevgi renginde gözlerimde gülseydi bakışların durmadan sütlü kahve tadında günler yaşasaydık sana yazdığım şiirleri okusaydım dizinde başım sen okşasaydın saçlarımı, ama olmaz ki kalkıp gelemezsin köyündeki mezardan!.. 11. 01. 2022 / Nazik Gülünay Şiirimi güne taşıyan seçici kurula gönülden teşekkürler.. |
Değerli Dost.
Kalemin yüreğin var olsun.
Canı-ı Gönülden Tebrik ederim.
Selâm ve Duâ ile.
Huzurla Şiir tadında kalın.