Orkestrazamanın sonsuz arafı iyi yürekli uzaklığın aşk kuytusu ay çalılığı rüzgarın sözcük çarptığı orkestrası... yalnızlık çatlağı yüzümün nehirleri var akar günlerce gezdiğim mısra yolları bir yara gibi uzayan dalgaların uykulu yıldızları parmakuçlarıma çekilen ruhun göçlüğüne ıslık.. kıyılar,kentler ve düşler odalar dolusu bir duvar sandığı sarının uçurum dinleyen karanlığı gölgelere asılı ağaçlar ve çocuklar bekliyor beni yarım kalan sevişmelerin kaç şiir payı duyuyorum birileri var gecenin ve toprağın müziğinde ışıklı hatıralarda saklı sözlükler dilimin ucunda elmas takvimi Ahhh hüzün dilsiz bir deniz susarım ben hep ellerimin sarmaşığındaki mağrur ölüme orası simsiyah kapanış mürekkebi sarhoş suların balkon sessizliği ...... |
Bir önceki şiiri okuduk!
Tesbih şiirlerinde belki de ilk defa sis perdesinin bu denli aralandığına tanık oldum.
Çocukçanın atlı karıncalarının toynaksiz atlara, çarpışan otolarının nasıl ayrılık otoyollarına evrildiğini gördüm.
Şimdi
Orkestra kuruldu
Rüzgarın çarptığı sözcükler
Yalnızlık debili nehirler
Kıyılar, kentler, düşler
Ve
yarım kalmış sevişmeler
Enstrümanlar.
Bir sonraki şiir "maestro"olmalı
Diye düşünüyorum
Ve
Tebrik ediyorum
Saygi & Sevgiyle elbette.