BeşikZaman hoyrat topun üzerinde Sallıyor insanları.. ipe dizili çocukların kuyruğunda amansız telaş Çoğu kareler puslu Bilhassa yalnız manzaraların çoğul seyircisi Kayıp sokakların yorgunluğu düşerken kilime Ah benim yalnızlık tohumu uğultularım.. Bulutsu misketlerin Çamur kokulu rengarenk elleri Ve kenarı kırık eteklerin üşüyen gövdeleri Cam kenarlarında özlenen masumiyetin suskun gizleri Yarı uyanık,yarı uykuda beşik Ses verecek olsam acep Kimi neyle susturabilirim Türküler de kederli Düş yollarında.. Yüzümün kenarında maskeyle derinlere inen Ay karanlığı odam. Odam,odam neylesin bekleyenleri Bir ışık yoksa geceden ..... |
Hüzün ırmağında yuğsun, yıkasın, yalnız yollar benim, yalnızlık benim...
Varsıl değilim, benden sona boş beşik...
Ben kadersiz bir an'dım, yalın kaldım...
Çok saygımla.