Bismillah
................

Özü özlemle, harlanan ateşlerle doluysa eğer, onunla sır olmaktan çıkıyor insanın içindeki meçhuller.

Ne bir eksik ne de bir fazla. 

Şiirse rengindeki asilliğin, derinliğin, çelişkilerle hüzünlerin bir yekünü olarak yerini alıyor şairinin penceresinde.

Şair gözlüğünün objektifine takılanlar, derinlerdeki o dünyayı merkezine alarak şiirin projektöründen göstermeye çalışıyor.

Görmekle bakmak arasındaki farktır bu.

Kimi kendisini gòrür, kimi de nane yapraklarında kanat çırpan sonsuzluğu, sabaha uyanan bulutlu sevdayı ve toprağa düş döken rüzgârın uğultusunu.

Sürme çekilmiş uyku, dil sandalında biçilen buğday zamanı ve  ay mavisiyle açılan güneş, genele yayılmış daha pekçok tasvirler şairinin sanat zevkinin ne denli iyi olduğunu gösteriyor.

Orjinalitelliğin sahasında sözcükler büyülenirken şiirin o halis ikliminde seslerle kaynaşarak ruhla beden gibi bütünleşiyor adeta.

Soyutluk,
Çok yönlü anlamlar
Güçlü çağrışımlar, şekilsellikle muhtevanın ideal uyumu ..

Ve şiir.

.........
İmgesel parıtılarla göz kırpan yıldızlar eşliğinde,
Bir gökyüzü resmi çiz çağrısı muhatabına.

Düşsel ögelerin doğumuna vesile olan dil göstergelerine bakıldığında onları yeni baştan yaratan düş gücü.

Ve şairin özgünlüğü.

Tebrikle
Tebessüm ve saygı ile







-Ramazan Boran tarafından 8/4/2021 9:57:58 PM zamanında düzenlenmiştir.

bir şiir bırakıyorum şuraya
suyun akışı
toprağın nakışı
gökyüzünün bakışı
tüm siyahlar maviye kanat açıyor


karlı bir kış günü
güneş sisli koynuna saklamış
çırpıntılı yürek seslerini
camlarda bilinmezlik çizgileri
hüzün damlıyor şehrin saçaklarından


geç kalan mektuplar çıkıp geliyor
sabahın koyuluğuna
maviden maziye dönmüş harfler
satır başı dil ucu şarkılar
sanki gözyaşı bir mühür taşır
her mektubun sonu...


erişmek...
derviş misali olmasa da
kurabildiğin hayallerce
adını söylemeyi unutsan da
dikkat et adımlarına....


teşekkürler şiir
saygılar şair