gece
soylu olmalı
her şeyin üstünü örten..

En çok gün batımında gebeyimdir kendime
Doğurgan acıların sancılarını
Gün aşımında salarım içime
Yüzümden dökülen yağmur
En çok gece vakitlerinde ışıldatir kuytu köşelerimi
Örtündüğüm siyah örtünün altında
Ayna da görürüm saçlarıma sinmiş
Bütün günahların, sevaplarin sırlarını

Yine güzel hep güzel şairim

Bismillah !
.................

Gece sensiz
Gece kimsesizliğin asfalt karası..

Gece kaçak bir tütün gibi koyudur
Geceler eşkiya
Sokaklar patron
Kimbilir ..!!
Kaç paraya susturdular güneşi
Kaç parçaya böldüler ay'ı?

Yeterince kararmıştır akşam
Sesini açabilirsiniz artık sessizliğin.
Kimi yüzünü çevirmiştir, kimi aydınlığın kör karanlığına vurulmuş bahar s'ezgileriyle teselli bulmakta..

Kimi kire uyanıyor
Kimi de bir cemile..

//
Geceye dedim ki uzan uzanabildiğin kadar, şimdi o dolunay uykudadır. Şems-i Tebrizi
//
Gece şairlerin en aydınlık ülkesi, ana kucağı gibi sığınağı, derdini demirlediği bir limandır.Bu yüzden çok severler geceyi ve getirdiğı karanlığın hüznünü ki, çokca yer verirler şiirlerinde.

Şairin şiiri geceye sürülen merhem bir şems gibi ardından gelecek olan şafağına şifa arıyor.Yalnızlığına yarasına bir sargı bezi tutuşturuyor.

Şiirde geniş bir ilham yelpazesi
Yoğun bir poetika havası var.

Düşünceler duyguyla kaynaşıyor, ahenkle karışiyor, şairinin elinde estetik ögelere dönüşüyor.Bileşimlerin dengesi de sağlam kurilduğundan hiç bozulmuyor.

Şairin hikmet otağında keşfettiği buluşlarla ara ara kendini gösteren lirizmiyle de bir nehrin ötesiyle berisini karşı karşıya getirerek kendine özgü bir alan oluşturuyor.

Ana izleğini, matem ve matemden doğan acılarla, hayatı karamsarlığa iten sebepler zinciri oluşturuyor.

Kendi mecrasında akıp giden döngünün içinde yalnızlık yine başrölünü kimseye kaptırmıyor.

Mahzun vakitler ve içinde ağlayan şiirler.

Ve iç kanaması geçiren sabahlar.
dizelere gebe kalıp doğurmayı bekleyen şairler..

Ne zaman öldü ki
Ne zaman gömüldü!
Ana rahminden seferine çıkamayan ay bakışlı çocuk..

Dev sancılarla boğuşurken,
azgın dalgalarını da alarak yanına,
Vuruyor yüzümüzün öksüz kıyılarına.

Ve sessizlik içimize akan koca bir dağ

...
Yine de umutla bakmak gerekiyor ne getirecek, ne götürecek belli değil çünkü akşamın karanliğı.

Sabah ola hayr ola.
...


Tebrikle ve
Tebessümle diyerek..