.

gövdemin bıçak tutmazlığı
ellerimin nankör uyanışları
bu kaybolma korkusu, korkusuzluğu
sizin suçunuz
sizin suçunuz üstüme dökülen kara bulutları yaşamın
bir ananın çocuğunun elini bırakma dalgınlığı
tedirgin ve dağınık sabahlar
kurşunun yolunu bunca şaşırışı.

vaktinden önce gelen her şey
ya da tam vaktinde orada olma şansı, şanssızlığı
yüzünü başaklardan dönen toprak
ormanımıza dadanan kara balta
delikanlı yalnızlığın başkaldırışı
peki ya
ölümün ve doğumun ebedi uykusu, uyanışı

darağacında kuş sesleri
bastırmak için suçluluğunu insanoğlunun
bitmiyor kan gürültüsü çoğalarak akan
bu coğrafyanın.
ağzına maske, eline eldiven
parmak izi bırakmadan ölen, öldüren
bir nefeslik korku cumhuriyetinde
kendimize doğrultulmuş silahlara döndük birer birer
güneşi uyudu, toprağı soğudu
çeliği büküldü, mavisi döküldü dünyanın.

.