Bir de Bana Sor
Çaresiz başlayıp, her yeni güne
Acılar içinde, hep döne döne Ümitsiz gözlerle, gittiğin yöne Bakmak nasıl olur, bir de bana sor. Her gece yatağa, ağıtla yatıp Dertlerine her gün, yeni dert katıp Elinle yüreği, ateşe atıp Yakmak nasıl olur, bir de bana sor. Kolum tutmaz oldu, sen kırdın eli Konuşur söylerdi, lâl ettin dili Patlayıp içine, volkan misali Akmak nasıl olur, bir de bana sor. Bir sinir, bir öfke, çatıyor kaşı Sayende doldurdum, bağrıma taşı Utançla önüne, gururlu başı Bükmek nasıl olur, bir de bana sor. Mazide dururken, bu kadar anı Terkedip giderken, alsaydın canı Yaşını bitirip, gözlerden kanı Dökmek nasıl olur, bir de bana sor. Sende şu yüreğin, yokmuş değeri Biri biter derdin, başlar diğeri Hıçkırıp yerinden, çekip ciğeri Sökmek nasıl olur, bir de bana sor. Verdiğin acılar, ağarttı saçı Bana mı yükledin, sen bir de suçu Ağlayıp sızlayıp, ah edip içi Çekmek nasıl olur, bir de bana sor. Yana yana yürek, döndü dergâha Sen bende yanmadık, ne koydun daha Gözünü yummadan, her gün sabaha Çıkmak nasıl olur, bir de bana sor. Ateşe su çekip, suskun dilimle Yaşıyorum işte, bitmiş halimle Nefessiz boğazı, kendi elimle Sıkmak nasıl olur, bir de bana sor. Sen benden uzakta, çaresiz yaşa Sayende yaşarım, sarılıp taşa Ümitsiz kalarak, dünyayı başa Yıkmak nasıl olur, bir de bana sor. Erhan DOĞANAY |