Elephas Maximus Asurus
esmer sözlerin hamur açıyordur şimdi
talebe bir âşkın var dersin üst makam, on fakülte yetmedi bir arı kılığına girmiş soğan yok efendim gözyaşı ne kelime ben yüreğimi onsuz tütsülüyorum senin kadim Gâia rızk’ın boğazımda İskender’i bekleyen Gordion düğümü kapıcı söyledi, seviyor-sevmiyor aidâtı ödenmedi doktor, sayaç bir krizi daha atlatamaz diyor sen, alnındaki çizginin derdinde ben, eyalet değişikliği olmadan elektrikli sandalyede yaşıyorum "sevgiyle cennete gidenin ağırlığı kendisi olurmuş" gibi yazıları yontuyorum takvimden oysa ben Pliyosen’de avlanan bir su kuşuyum ve kendine bunu diyen ilk insanım giderek beni çeken bir karanlık var niçe’nin bakmaya doyamadığı boşluk öyle uzun baktım ki Babylon’dan gâyri o da bakıyor bana şimdi tarifsiz bir acıyla ahenkli, sevgi dolu zamanlara tarif veriyorum Ve öyle sadık ayrılmıyor hamurunun kokusu ölüm beni iki kişilik karşılarken. * Elephas Maximus Asurus : Suriye Fili. Pliyosen: Jeolojik takvimde bir dönem İskender: Büyük İskender Niçe: Friedrich Nietzsche Babylon: Babil şehri |
yalnızlık kaç kişilik öldürür bilmem
hani diyor ya dizeler "ölüm beni iki kişilik karşılarken"
öyle dalıp gidiyorum, göz ucumda sahneler
okumasını sevdim
en çok...
sanki çakıl taşlarının dizilmesi gibi kıyıya
dalga dalga vurdu kelimeler...
yüreğinize ,kaleme
sevgiyle