Gün olurYağmur ağlayabilmeli bir bahçenin kış çiçeğine.. zihin isli lambanın ay alevini gecenin sesiyle ellerime titrer güneşi yontar yalnızlığın sert adımları hoyrat gülüşlerimde bir delilik ki nereye çevirsem başımı iner karanlığın kalbi Sarı kelimeler sessizliğe pencere açtığında gölgesinde zeytin gözlü çocuklar sallar da sallar kırık kuş’ları hemen nasıl anlatırım seni gözlerim olgunlaşmamış rüzgar’ın garip sızısı önce yıldızlar dökülsün güller yansın dağ başlarında uykuya dalan şehirler seyretsin kızıllığı ah bu havalar ah çakal bütün kaldırımlar ölü insanların siyahıyla içimin dansına ayak gün olur olacaktır da elbet herşeyin peşi sıra gürültüyle doğacak toprak göğe bakalım düzeltirken kelimeleri büyüsün yağmurun elleriyle tüllere sarılı başaklar ... |
Dediğiniz gibi başaklar olsun bu şiirin de hikayenin de.
Sevgimle eternal.