Dört yanım hüzün sarmalıyken
İç denizdim kendime çekilen.
Bir başınalığını yazarken kalabalığın.
Giydirdim hayallerime mavi bir smokin.
Tutuşturdum göğü avuçlarımda
yeniden doğdu gün.


İçimdeki uçan balonla
dolaştım özgürlüğün dört bir yanında.
Yüzdürdüm gökyüzünde
ak buluttan sallar.
Sarı sabır testisinden
döküldü katılaşmış ağular..


Bazen saklambaç oynadım
gecenin güneşi sakladığı yerde.
Bazen de mızıkçılık yaptım
olana bitene.
Bir değil iki çizgi çektim
eğreti duran sevinçlerime.
Mevsimleri şaşırdım kimi zaman
Düğümlenirken mayınlı bulutlar
gülüşlerime.
Umudun ram olduğu yerde.
Dönüp durdum ışık tayfında
arzunun pelür menekşesiyle.
Tırtıllara gebe kalsa da kalbim
Rengarenk kelebektim
bahar geldiğinde.
Kanat kanat uçardım
iki mavi arasında
seviyordu sevmiyordu derken
Bir avuç içi kadardı aslında umut
karışırken yılan düğümlü aşka.
Gördüğümde kendi rüyamı
Kimsesiz kalışın gel-gitli kıyılarında
Elimdeki servete sarıldım
iyi ki ağlamışım ara sıra olsa da..


Dağılırken hatıralar rüzgarda
pembe bardaktan su doldurdukça
hayal rakısına.
Dönülmez gidişlerin hikayesiydi
kanımın son damlasında yazdığım.
El ele süzüldüğümüz geceden
mavi mürekkebi sızarken sevdamızın..!

Ferdaca