Uzanırken aşkın saçak altına
Umut yine rahmine düştü zamanın.
Ve
Bu müstesna doğuşa
şahitlik etti kainat.
Ab-ı hayattı aşk
rahmet vadilerinden
kurak topraklarımıza bahşedilen.
Hissettikçe ılık kuş nefesini
uykusuz gecelere yükledik evreni.
Unutulmuş kışlarda
doğduk bahar gibi.
Usumuzun kapısında
kurumadan zamanın mürekkebi.
Susmak yok
susamak yok bu sevdada.
Hasretin yağmuru demirlense de uzaklara.
Kar yağsa da dört duvar arasına
sevginin bir damlası ateş olsun avuçlarımızda.
Geciken nedenlerin her birini toplayalım
orta yerinden başlayan şarkılarda.
Yürekte yaşanan delilikler
şiir olsun sızsın damarlarımıza.
Devralalım bütün başlangıçları yeniden
gölgemiz uzansın sessizce içimize
Tanrının her iç çektiğinde.
Visaline gülümsesin her dem şahikan
altın renginde.
Yeryüzünü örtünmeden üzerimize..!


Ferdaca