Kibritçi Kız
Asilzadeler sokağındayken,
Soğukla dans eden Yılın, gözlerini kapattığı Paris gecesinde Kibritçi Kız, Telaşıyla yüreğindeki alevlerle Kibritini yakmanın, Ağlıyordu ılık yaşlarıyla Tıpkısı soylu mücevherlerinin, Yüksek şatolarda gizlenmiş… Ağlıyordu Kibritçi Kız, Hırsızı aydınlık günlerinin Kaskatı yokluğuyla, Ona sevgiler üfürecek Atiden birini aşıran, Umutlarına Fransız kalmış… Yılın, gözlerini ovaladığı Paris gecesinde… Ölüyordu Kibritçi Kız, Meşale yapıp son kibritlerini Işıtmaya karanlığını bahtının, Sarılıp sokağın donuk kollarına, Uyanarak yılın, Gözlerini açtığı Paris gecesinde… (Kibritçi Kız masalına ithafen…) |