Suyun sırrıKaçışkan suyun aklında maviliğin bağnaz sırrı nemli kuytulara sürüklenen Evvelde görmedim uyuduğunu ağaç köklerinde Toprağa hürce yürüyen karanlığın sırtında sazımın lot türküleri tutar ellerimi Abalanan mısralarda nakış maviliği yaprak yalnızlığında ki Hiç korkutmam kuşları Kanatlarında evhamsız gök yıldız kınası düşlere.. Düşlerin şehre girdiği bahçelerde yaldızlanan çiçekler yayla kokusu Kimisi su içinde Kimisi insan Ölmeyecek işte Kırılmışlığı dalın Ben orda bir yerde İki ağaç arasındaki kapıda Uslu rüzgar Gizlice güneşe tutunan .... |
hem güneşe türküyü görüp
ve hem de bağrını açarak niye ki ısınmaz insan dedim
ve hele de bu zaman ve günlerde...,
ve hem de
yalnızlık ve düş ikiz kardeşi olmuşken her yürekte...
eyvallah.