Nerdenerde eski eylül şiirleri doğsam külünden bir kaç dize göndersen bana bir kaç dize kotarsam sunsam önüne nerde sahi o istanbul gözlerin boğazın mavisi ışığı nerde senden havalanıyor sanırım martılar umudum yükselir alçalır kıyıda çocuk ayaklarım özler suyunu bir vapur düdüğünde uzaklara dalardı gözlerim o kadar yakınken neden uzaksın şiiri önünde açık bir sayfa yedi dağın arkasında gözlerin umudum kendi yakıyor lambasını söndürse de zaman kıyıcıları adın mühürlenmiş bir kez kalbime acıta sancıta silemez kimse ne ardımda bıraktığım eşsiz istanbul ne istanbul gözlerin!.. 05. 09. 2020 / Nazik Gülünay |