3
Yorum
23
Beğeni
4,7
Puan
688
Okunma
Sonlu düş heybesinin kötürüm sancısında topallıyor aşk..
Yetim onca günlerin vakitli/vakitsiz heyelanında şehirsiz kuşlar
Aydınlık görünen bakmaların yalancı baharı bu gelecek Eylül
Biliyorum
Aynı tekrarı yapıyorum artık susmadan uçurum ağzına
Çok sıkıcıyım
Uzanıp yıldızları tutmak pahasına da olsa
Mest etmiyor gökyüzü gülüşümdeki acıyı
Sahipsiz sözlerin kimsesizliğinde kapı aralığı inanmışlara yurd
Ne garip ahval halimiz
Yorgunluk resitali ruhumuza hece hece yağmur kayması..
-var mıdır ellerin toprak kokusu-
Ya da en ufacık günahı sevişirken söz kendisiyle
...
5.0
93% (13)
1.0
7% (1)
Cevap Yaz
