Hayat akarken derin yamaçlarda,
Yeşeriyor yapraklar ağaçlarda.
Zaman gezinirken hatıralarda,
Yadıma düşüyor mesut anlarda...

Kanat çırpıyor beyaz güvercinler.
Bak umuda koşuyor kelebekler!
Mini mini adımlarla bebekler,
Masumiyeti tezahür ederler.

Haziranın on altısı günlerden...
Dökülür çaresiz yaşlar gözlerden.
Sakınır yürekler siyah alglerden.
Utanır onlar kararan yüzlerden...

Yankılansın çağlar boyu umudum!
Sussun yalan bakışlı cümle umum.
Tebessüm ederken güneşim masum.
Dokunmasınlar bu benim hududum!

Ayaklanır düşe kalka hayaller...
Toparlanır yokluğunda bedenler.
Buzu hatırlatan beyaz mermerler,
Özlemle yüklü yüreği delerler.

Mavi gökte saklıdır güler yüzün.
Selam der yola devam eder özün.
Tavana asılıdır bekler hüzün .
Yeşerecektir gelişinle güzün...

ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN.