GECEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Nefes alırken zorlandığım bir anda, kalbimden dökülenler, benden habersiz, hiç izin almadan asi bir şekilde;)
Oysa yazmaya bir mola demişken yeniden buradayım.
Susmanın alevleriyle yanan bir gece.
Gecenin örtüsünde bir söz, Siyah simsiyah kendisi... Kayıp gerçeklerin kıyısında bir gece. Aranan karanlık bir sır, Çaresizlikten, kendisi çare olan… Güneşe hasret zifiri bir gece. Geceden korkan bir beşer. Kendinden uzaklarda kayıp, Kahır yüklü, küskün biri… Sükuta boyalı anları kovalayan bir gece. Ezelden başlayarak kaçırıyor şimdileri. Oysa ne mümkün yeşertmek, Dağılan saçları, sararmış benizleri… Yalanların sardığı yaraları izlerken bir gece, Kabuk tutanları yolup atıyor sakince... İnanmak mümkün değil ki artık, Bunca doğru sanılan gerçeğe… Uzunca bir bağırış ve külden bir gece Duyulan koca bir hiç, Tek bir nefes, tek bir toz zerresi... Ve duymadı ne başkası ne de kendisi… Hisler mağlup, hisler sefil… Durmayın haydi yürüyün; Sonsuzluğa bırakılan bütün güller, Kırgınlığı göğsünde bir mühür bilenler, Affetmenin inceliğinde hafifleyen bizler, Durmayın yürüyelim, Güneşe, aydınlığa, Ve sessizce, aşka... ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN |
Özellikle
''Kendinden uzaklarda kayıp
Kahır yüklü, küskün biri''
Mısraları derya deniz anlamlar içeriyor.
Şiir bir çıtadır, herkesten buraya ulaşması beklenemez.
Tebriklerim saygımla kutlarım şahaserinizi.