Sürsün zaman yoksa ben durdurmak taraftarıyım, belki de sonlandırmak o yüzden aksın olabildiğince özgür ve korkusuz...

Sade bir yara yüreğimde…
Buğulu cümleler saklı ve de,
Kırgın ve hüzün dolu her bir zerresi ile…
Sessiz ve soluk,
Aldığım tüm nefeslerde...
Yaşayan kimliksiz bir esir de benim ile,
Tükenen çareleri sayıklıyor,
Bedenimden göğe…

Cılız bir gölge düşüyor üzerime.
Ağır ve kuru bir dal gibi tenimde,
Canımı acıtıyor gölgesi bile!
Durmadan yankılanıyor,
Rüzgar karıştıkça nefesine,
Ve hiç susmuyor sebepsizce…

Yarınlar saklı iken bugünlerde.
Zaman telaş içinde bir yerlerde…
Terk-i diyar eden şimdi nerede?
Ruh kabz halinde,
Kalp emaneti hala bedende,
İnanmak nasıldı söylesenize….

Çağrışımlar var zihnimde.
Davetsizce doluyor her bir zerreme…
Susmak dilime, yazmak kalbime,
Ve kuyuda saklanan umudum,
Korku bilmeyen gözlerimde…
Tükeniyorlar ama,
Sona ermek üzere…

ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN