Beyaz düşünceGökten kar,yüreğe yâr düşer Tane tane yakar içimi kor gibi Unuttum derken yine hatırlatır Beyaza bürünmüş olan, terkedilmişliğimi Her kar tanesi düşerken yüzüme vurur onsuzluğumu Sönmüş ateşimi bir kez daha harlar soğukluğuyla Sevgilinin yüzü belirir sisli bulutlarda Solmuş bir resim gibi görünür solukluğuyla Döndürür şöyle bir aklımın çarkını ve onda durur Zaten benim aklım hep onda durur her kar yağdığında Oda benim gibi üşüyor mu diye Onu endişe etmek sanırım benim Benim kaderimdi Unuttum derken yine beyaza büründü düşüncelerim Ne çok cevapsız sorular yankılanıyor beynimde Acabalar zihnimi parçalıyor Tüm aydınlıklar kararıyor Hücrede tutuklu bir mahkum gibiyim Dar geliyor bu şehir sığmıyorum Gücüm yok Yok sevgili Mevsimleri değiştiremiyorum. Ellerimden çaresizliğim haykırıyor gökyüzüne Silik suretin yağıyor parça parça yeryüzüne Ve yüzüm düşüyor. Yine onunla olan,onsuz sokaklardayım Özlemlerim, özleyişlerim bembeyaz önüme dökülüyor. Canım burnumda ey sevgili Hasretim olma Ciğerim derinden yerinden sökülüyor Soluğum nefesim kesiliyor Sahi ya değil mi? Her kar yağdığında yanmak benim kaderimdi Ve ben ayaz yemişliğimle kalıyordum Yine onun sokağında Yine onsuz donarken #hüzünlükent |
sokaklardayım
Özlemlerim, özleyişlerim
bembeyaz önüme dökülüyor
Canım burnumda ey sevgili
Hasretim olma
Ciğerim derinden yerinden
sökülüyor.
Soluğum nefesim kesiliyor
Muhteşem
🖊️Kaleminiz kırılmasın