Kimkim kırdı kanatlarını barış ayakları üstünde durmaya çalışırken. sınıra yığılmış insanlar üstüne doğrultulmuş silâhlara rağmen. kime getireceksin baharı kimin için açacak çiçekler güneş yüzünü kime dönecek yükselerek doğudaki denizden evlerin penceresini bulacak kimse yardım etmiyor sana elinden tutmuyor gözlerini kapıyor büyük güçler kâr umuyorlar daha bir çıngıdan çocuklar suda boğulmuş, bombalanmış, ölmüş umurunda değil emperyalizmin. koşup gelirler yine Atlantik ötesinden.. söz düşmez, söz hakkı olanlara anında kapatılır ağız koltuğundan kaldırılır koltuk üstüne koltuk oturtulur görülür uzaktan bile güvercinlerin gözyaşı çiğnenir barış canları burnunda annelerin gökte uçan kara kanatlı kuşlar buralı değil onlar ölmez üstelik üstüne salarlar kan kardeşini yerde sürünürsün barış bilmezsin yaralı kanadını iyileştirmeyi kim kör etti gözlerini kim vurdu seni?.. bu kadar zor mu havalanman insancıl düşlerimizle yerine koyacak bir şeyimiz yok yine açık bırakmak isteriz kapımızı belki çalarsın bir gün diye dışarda kalır kavgalar ağıtlar.. acı 15. 01. 2020 - Nazik Gülünay |
Ama şairlerin mısralarında başka bir güzel anlatılır.
Çok ama çok güzel.
Kutluyorum şairi ayrıca da güne yakışmış...