Nasıl bir afeti cihan çöl ortasında bir serap,
Bakakaldım cemaline dut yemiş bir bülbül gibi!
Sekte-i kalbe uğradım şuurumu etti harap,
Alevsiz korlarda yaktı savurdu beni kül gibi!

Öyle bir duruşu var ki bir ahudan daha vakur.
Leblerindeki tebessüm gamzelerindeki çukur,
Çeşm-i bülbüle benziyor bade sunar lıkır lıkır,
Esrik etti yüreğimi titretir durur zil gibi!

Gül goncası lakin aklı ermiyor bir türlü meşke.
Değerine değer katmaz çıkarsalar sırça köşke.
Meftunuyum gözlerinin söyleyebilseydim keşke,
Ne mümkün vuslata ermek ulaşılmaz menzil gibi!

Mübtelâ-yi aşk olalı zindanlara döndü gecem,
Ne afitabıma gölge ne ruhuma oldu ecem,
Benliğimi altüst eden çözemediğim bilmecem,
Yokluğu ömrüme çile hatırası kandil gibi!

Bir dili mecnunum amma âşıktır öteki adım.
Şeb-i yelda gündüzlerim kalmadı dünyada tadım.
Bülbülü şeyda gibiyim duyuramadım feryadım.
Seherinde her sabahın bağrımda açar gül gibi!

Ankara-25.11.2019
Ümit Zeki SOYUDURU